നമ്മുടെ അറിവ് വളരെ പരിമിതമാണ്. അറിവ് തേടുന്നതിനെ മണ്ണില്‍ കുഴിക്കുന്ന കര്‍ഷകനെന്ന് ഉപമിച്ചാല്‍, അയാള്‍ കുഴിക്കുന്നത് മുകളില്‍നിന്നോ താഴെനിന്നോ അല്ല, മറിച്ച് ഇടയില്‍ നിന്നത്രേ. ശാസ്ത്രത്തെ ഒരറ്റത്ത് നിന്ന് പഠിക്കാന്‍ കഴിയില്ല, ഇടയില്‍ നിന്നേ കഴിയൂ. കാരണം നമുക്ക് തുടക്കതെയോ ഒടുക്കതെയോ പറ്റി യാതൊരു അറിവുമില്ല. നാം ഇടയില്‍ നിന്ന് മുകളിലേക്കും താഴേക്കും കുഴിക്കുന്നു, പക്ഷെ എങ്ങുമെത്തുന്നില്ല.
ഉദാഹരണത്തിന്, ഒരു വ്യക്തി പ്രപഞ്ചത്തെപറ്റി പഠിക്കാന്‍ തുനിഞ്ഞിറങ്ങുന്നു. അയാള്‍ ആദ്യം വര്‍ത്തമാന ലോകത്തെ അറിയാന്‍ ശ്രമിക്കുന്നു - മരങ്ങള്‍, പക്ഷികള്‍, മനുഷ്യര്‍... അങ്ങനെയങ്ങനെ. പിന്നീട് ഭൂത കാലത്തേക്കും ഭാവിയിലേക്കും ചിന്തിക്കാന്‍ തുടങ്ങുന്നു. ഇവിടെ സമയം ആണ് മാനദണ്ഡം. ഇനി വലിപ്പമാണ് മാനദണ്ഡം എങ്കില്‍ അയാള്‍ പിന്നിലേക്ക്‌ - atom , തന്മാത്രകള്‍ തുടങ്ങിയവയിലേക്ക്..ഇനി മുന്‍പിലേക്ക് ആണെങ്കില്‍ സൂര്യന്‍, സൗരയൂഥം തുടങ്ങിയവ. ഇവിടെയൊന്നും നാം ഒരറ്റത്തും എത്തുന്നില്ല എന്നതാണ് പ്രത്യേകത. മനുഷ്യന്റെ അറിവ് എല്ലാ മാനങ്ങളിലും വളരെ പരിമിതമാണെന്ന് തോന്നിപോകുന്നു. കാരണം അത് ഇന്നേ വരെ ഒരറ്റം സ്പര്‍ശിച്ചിട്ടില്ല. അങ്ങനെയുള്ളവയോ, അസ്ഥിരവും.
ഉദാഹരണത്തിന്, ഒരു വ്യക്തി പ്രപഞ്ചത്തെപറ്റി പഠിക്കാന്‍ തുനിഞ്ഞിറങ്ങുന്നു. അയാള്‍ ആദ്യം വര്‍ത്തമാന ലോകത്തെ അറിയാന്‍ ശ്രമിക്കുന്നു - മരങ്ങള്‍, പക്ഷികള്‍, മനുഷ്യര്‍... അങ്ങനെയങ്ങനെ. പിന്നീട് ഭൂത കാലത്തേക്കും ഭാവിയിലേക്കും ചിന്തിക്കാന്‍ തുടങ്ങുന്നു. ഇവിടെ സമയം ആണ് മാനദണ്ഡം. ഇനി വലിപ്പമാണ് മാനദണ്ഡം എങ്കില്‍ അയാള്‍ പിന്നിലേക്ക്‌ - atom , തന്മാത്രകള്‍ തുടങ്ങിയവയിലേക്ക്..ഇനി മുന്‍പിലേക്ക് ആണെങ്കില്‍ സൂര്യന്‍, സൗരയൂഥം തുടങ്ങിയവ. ഇവിടെയൊന്നും നാം ഒരറ്റത്തും എത്തുന്നില്ല എന്നതാണ് പ്രത്യേകത. മനുഷ്യന്റെ അറിവ് എല്ലാ മാനങ്ങളിലും വളരെ പരിമിതമാണെന്ന് തോന്നിപോകുന്നു. കാരണം അത് ഇന്നേ വരെ ഒരറ്റം സ്പര്‍ശിച്ചിട്ടില്ല. അങ്ങനെയുള്ളവയോ, അസ്ഥിരവും.
No comments:
Post a Comment